- oeuf
- oeuf [uf],oeufs [eu]〈m.〉1 ei♦voorbeelden:1 blanc d'oeuf • eiwitl'oeuf de Colomb • het ei van Columbusoeuf à la coque • zachtgekookt ei 〈drie minuten〉oeuf de ferme • scharreleien forme d'oeuf • eivormigjaune d'oeuf • dooier, eigeeloeufs à la neige • nagerecht met gepocheerd eiwitschuimoeuf de Pâques • paaseioeuf au plat, sur le plat • spiegeleioeuf brouillé • roereioeuf clair • onbevrucht eioeuf dur • hardgekookt eioeuf mollet • zachtgekookt ei 〈vijf minuten〉oeuf nain • windeiplein comme un oeuf • ei-, tjok-, propvol〈informeel〉 quel oeuf! • wat een stomkop!〈België, figuurlijk〉 avoir un oeuf à peler avec qn. • met iemand een appeltje te schillen hebbenbattre des oeufs • eieren klutsenbattre des blancs d'oeufs en neige • eiwit stijfkloppen〈informeel〉 va te faire cuire un oeuf! • krijg de klere!étouffer dans l'oeuf • in de kiem smoren〈spreekwoord〉 il ne faut pas mettre tous ses oeufs dans le même panier • men moet niet alles op één kaart zetten〈figuurlijk〉 il tondrait un oeuf • hij blijft dood op een (halve) centtuer dans l'oeuf • in de kiem smoren〈spreekwoord〉 qui vole un oeuf vole un boeuf • van kwaad vervalt men licht tot erger1. mei2. oeufsm plkuit
Dictionnaire français-néerlandais. 2013.